YÜKSEK HELENİSTİK DÖNEM/ APHRODİTE ,PAN VE EROS/ MÖ: 100
Yüksek Helenistik Dönem Pan ve Eros. Aphrodite pan ve Eros heykeli ,teknik işçilik ve malzeme dışında konu itibariyle diğerlerinden farklıdır. MÖ 100 civarı sanat anlayışının, yani, gerçekçi Helenistik Dönem sanatının dahi biraz dışında kalacak şekilde göze batan bir mizah taşır. Karakteristik özelliği olarak tanımladığımız “alaycılık” ifadesini bu heykelde açık seçik görebilmek için karakterlerini tanımamız yeterlidir havada çok da sert durmayan sandaletin, cinsel organı sıkıca ötmeyen koruyucu elin, Eros’un avucunda tebessümle tuttuğu boynuzun, özetle sahnenin ağırlığına karşın yumuşak ve işveli duruşun, tam da bahsettiğimiz tarzda bir anlamı olur.
Pan, Dağlık Arcadia’da küçükbaş hayvanların, çobanların tanrısıdır. Tanrıların, çokluk, insan kılığında değil de hayvan kılığında düşünüldüğü ilk zamanlarda Pan da keçi kafalıdır; sonradan bu keçi kafasından sadece boynuzlar ve sakal alıkonarak, yüzü insan yüzü olmuştur.
Pan çoban kavalını sever, azgın tekeler gibi güzel nymphaların peşine düşerdi. İnsanların, hayvanların uyuduğu kızgın, ıssız yaz öğlelerinde birdenbire, beklenmedik gürültüler koparır, dört bir yana “panik” korkular saçardı. Marathon savaşı gecesi Persleri bu şekilde paniğe uğrattığı için, Atinalılar savaştan sonra tanrı Pan’a Akropolis eteğinde bir tapınak yaptılar Aphrodite gelince malum güzellik ve cinselliğin tanrıçasıdır çeşitli hikayelere göre denizlerin köpüğünden doğmuştur dolayısıyla aphrodit temalı çalışmaları daima denizsellik taşıyan ifadelerle görürüz çalışmada aynı şekilde hamamda yıkanır ve hazırlanır pan kendisine yanaşmak ister tanrıça ona karşı koyar ve oğlu aşk tanrısı Eros dikkat çekicidir eser Helenistik dönemin başarılı duygu temlarını yansıtır.. / ATİNA ARKEOLOJİ MÜZESİ..
m.aslan
Arkeoloji defterim
